خبرگزاری ورزش والیبال

این نهایت بی انصافی هست که همه چیز رو به گردن کارخانه بندازن؛ به نظر من کارخانه زحمت خودش رو برای این تیم کشید اما شاید غرور بیش از اندازه آقای کارخانه این دفعه هم مثل سالهای قبل گریبانگیر خودش و تیمش شد. پارسال هم بعد از برد 3-1 بازی اول فینال، کارخانه جوری مصاحبه کرده بود که انگار قهرمان شدن و حتی بدبین ترین هواداران متین ورامین هم فکر باخت 3-0 رو توی بازی دوم و سرنوشت ساز فینال نمی کردن. امسال هم درست بعد از مرحله گروهی لیگ و صدرنشینی باریج اسانس که همراه با رفتن ولاسکو از ایران شد و مصاحبه هایی با این مضمون که من کلی مقام و عنوان برای تیمهای پایه ایران کسب کردم ولی هیچ توجهی به من نشده و از این دست حرفها، در نهایت با حذف باریج اسانس برای آقا مصطفی گرون تموم شد!

کسی منکر موفقیتها و زحمات کارخانه نیست و این قضیه بدیهی هست که استارت پیشرفت والیبال ایران با امثال کارخانه بوده اما ایشون باید بدونه که هنوز مربیان داخلی ما با سطوح جهانی خیلی فاصله دارن.

علاوه بر کارخانه که یکی از عوامل اصلی بود،مسائل دیگه مثل مصدومیت نادی خیلی بد شد واسشون...بدشانسی اوردن واقعا...پلی آف،دفاع وسط مصدوم...

بازیکنی که جایگزین کردن،بهترین بازیکن دنیا هم که باشه طول میکشه تا با تیم هماهنگ شه....اصن نمیدونست چیکار کنه سانتانا...نگاه میکرد فقط...

بد شانسی زیاد آوردن اول فصل کمالوند مصدوم شد

به نظر من مشکل اصلی باریج کم بودن دریافت قدرتی کنار فرهاد بود

تو بازیهای حساس از دو تا لیبرو استفاده میکردن فک کنم تو بازی با اورمیه هم تو دقایقی از دو تا لیبرو استفاده کردن

نقل قول از BamPoosh

مرتضی میثاقی:

حالا حدود 4 سال از آن زمان می گذرد. نه خبری از دکتر حجازی است که به رحمت خدا رفت ونه اثری از میر مصطفی شجاعی مربی بومی و محبوب کاشانی ها .

دراوایل تابستان 92 بود که خبر ریخت و پاش مدیران باریج اسانس برای بستن تیمی در قد وقواره قهرمانی در سوپر لیگ منتشر شد.

هدفی که مصطفی شجاعی قرار بود قدم به قدم طی کند را مدیران کارنابلد باریج می خواستند با میان بر به آن برسند.

جذب مصطفی کارخانه به عنوان مرد اول نیمکت تیم سبز پوش کاشانی وصرف هزینه ای بالغ بر چهار میلیارد تومان برای عقد قرار داد با ستاره هایی همچون علیرضا نادی، فرهاد قائمی ،مهدی مهدوی ،آرمین تشکری و..کافی بود تا این نام ها را در کنار امیر غفور بگذارند و پازل قهرمانی را ترسیم کنند اما....

اما همین بس که مجموعه مدیران این تیم نگاهی به کارنامه مربیگری کارخانه می انداختند تا شاید با تفکر بیشتری برای بستن کادر فنی اقدام کنند.

فقط نگاهی به دوران حضور آقا مصطفی در تیم هایی مانند پتروشیمی بندرامام و گیتی پسند اصفهان با یک دوجین ستاره در فصول قبل کافی بود تا شاید تیمی با این همه ستاره نتیجه ای غیر از ناکامی را دشت کند.

سوپر لیگ آغاز شد و باریج در نیم فصل اول با ستاره هایش می تاخت.

ستاره های ملی پوشی که با بدن های آماده در دو مقطع از بازی های ملی و از زیر دست .ولاسکو بازگشته بودند.

اما هر چه زمان جلوتر می رفت تحلیل جسمی و روحی را می شد از عملکرد بازیکنان این تیم مدعی فهمید.

پنج شکست در دور برگشت از سوی باریجی ها و از بین رفتن فاصله 9 امتیازی با تیم دوم جدول تا پایان بازی های مرحله گروهی خود مدعای همه چیز بود.

اما آقای سرمربی وعده برداشت بذری در مرحله پلی آف را می داد که در مرحله گروهی کاشته بود.

کارخانه با قاطعیت ازشکست شهرداری ارومیه خبر می داد اما نمی دانست سرنوشتی تلخ در انتظار او و تیم محبوب شهر کاشان است سرانجام آنچه نباید اتفاق افتاد و تیم اول جدول مرحله گروهی با چشیدن طعم تلخ دو شکست در برابر ارومیه هشتم جدولی که یکی از آنها در جلوی دیدگان هواداران پرشور کاشانی به وقوع پیوست راهی به جمع چهار تیم مرحله نیمه نهایی رقابت ها پیدا نکرد.

این پایان تلخی بود برای تیمی که مدیرانش با ریخت و پاش میلیاردی با طناب سرمربی ای داخل چاه رفتند که قبل ازعقد قرار داد وعده جذب اسپانسر دومیلیاردی را داده بود اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه هزینه میلیاردی مدیران باشگاه برای جذب ستاره های مورد نظر آقا مصطفی هم دردی از تیم محبوب کاشانی ها دوا نکرد و باریج اسانس بی گمان بزرگترین ناکام فصل لقب گرفت.

مصطفی کارخانه بی گمان عامل اصلی این ناکامی است.

اگر نگاهی به گذشته این تیم بیندازیم خواهیم دید که مسئولان باریج اسانس در برابر خواسته های مصطفی شجاعی در فصول گذشته برای جذب بازیکنانی که بی گمان یک چهارم ستاره های این فصل هزینه روی دست باشگاه نمیگذاشتند، بی پولی را بهانه کردند.

اما شاید خرید های مدیران جانشین مرحوم حجازی بعد از نیم فصل 92(مقبلی و عطار)و حتی در مرحله پلی آف ،بعد از مصدومیت علیرضا نادی(سانتانای برزیلی) به اندازه کل هزینه های سال اول ورود به لیگ برتر بود شاید این از بدشانسی استعداد های والیبال کاشان بودکه با حضور مدیران ناکاربلد شهرشان وغاز بودن مرغ همسایه، با سپردن تنها تیم لیگ برتری کاشان به دست یک مربی امتحان پس داده و مردود، بر روی سکوها و نیمکت ذخیره شاهد تحلیل رفتن قوای تیمی بودند که شاید اخرین سال فعالیت خود را سپری می کند.

حالا مصطفی کارخانه با پایان رقابت ها رایزنی خود را برای سرمربیگری تیمی دیگر در لیگ برتر آغاز خواهد کرد و این وسط چیزی جز یک کلاه گشاد نصیب سرمبارک مدیران باریج اسانس و مردم شهر کاشان نشده است.

ناکامی تیم والیبال باریج اسانس به این زودی ها با هنرنمایی آقا مصطفی از ذهن کاشانی ها بیرون نخواهد رفت.آقا مصطفی کارخانه ای بود که چیزی جز ناکامی برای والیبال کاشان تولید نکرد.

تيم باريج 2تابدشانسي اورد اول مصدوميت نادي بااون همه تجربه ودوم به نظر من بازيكناي مطرح كاشوني جوان بودن وبازيكناي اروميه باتجربه تر